Zo is het leven. Que sera sera, dus haal gewoon diep adem. Voor vergelijkbare periode moeten we 100 jaar terug. Natuurlijk zijn er verschillen, maar misschien kan de geschiedenis de huidige belegger wegwijs maken in een periode van 'financiële repressie' waarbij overheid en centrale bank de markten proberen te sturen met hun monetaire magie.
Van 1918 tot 1920, vlak na de Eerste Wereldoorlog, sloeg de zogenaamde 'Spaanse Griep' toe, waarbij een derde van de wereldbevolking zou zijn besmet geweest en uiteindelijk minstens 50 miljoen mensen zouden gestorven zijn. Daarna had de wereldeconomie een hele lange tijd nodig om er weer bovenop te komen. De wereldhandel beleefde een pijnlijke inkrimping, structurele deflatie nam de overhand, en de vrijhandel moest het ontgelden. Alle economische groei tussen 1870 en 1913 ging toen weer verloren.
Het schrikbeeld van hyperinflatie van de Duitse Weimarrepubliek in 1922 en 1923, als gevolg van de herstelbetalingen voor oorlogsschade, doemde op. Tegelijkertijd was er sprake van de ene uitvinding na de andere: de radio, de telefoon, de grammofoon, de ijskast, de wasmachine, de stofzuiger en de massafabricage van de auto. Consumentenkrediet deed zijn intrede, wat velen in staat stelde om deze, nog vrij dure, producten toch aan te schaffen.
Er waren genoeg redenen voor optimisme, en men zette de 'bloemetjes buiten' in de "Roaring Twenties"! Het hoofd van de Federal Reserve van New York, het belangrijkste onderdeel van de Amerikaanse Centrale Bank, Benjamin Strong, deed daar nog een schepje bovenop: in 1927 zorgde hij voor een 'Coup de Whiskey', de toenmalige extra monetaire kwantitatieve verruiming. De Dow Jones index bereikte daardoor een recordhoogte in 1929 en was in een achtjarige periode met liefst 600% gestegen. Aandelen werden massaal op krediet, tot 90% van de waarde, gekocht.
Maar inmiddels begon de Federal Reserve de monetaire teugels aan te halen, verhoogde in 1928 de rente (het discontopercentage) van 3.5% naar 6% en maakte rechtsomkeert met de monetaire verruiming. Geen wonder dat er toen een instorting volgde van de beurskoersen tussen 1929 en 1932 van 90%.
Met de wereldschuld, als percentage van de economie, op een nieuw hoogte-punt, en de onzekere vooruitzichten wegens Corona, lijken de monetaire autoriteiten voorlopig niet op de rem te willen trappen. Hoe eindigt deze show? Is dit het groene licht om er leuk op los te leven? De les van 100 jaar geleden is dat er onherroepelijk, om welke reden dan ook, als donderslag bij heldere hemel een volkomen andere periode haar opwachting maakt, die veel moeilijker wordt. Zelfs de vele technologische ontwikkelingen van vandaag zullen, net als in de vorige jaren 20, zo’n beroerde periode niet kunnen voorkomen.
Diederik Schmull
PS. Heeft u ook genoeg van het fake news en de bakken propaganda die we dagelijks over ons heen krijgen? Wil u écht geïnformeerd worden? Sluit u dan vandaag nog aan bij MACRO Trends. Klik hier voor meer informatie
Schrijf u dan onderstaand in:
PS 1. Het aanvragen van een gratis proefnummer is geheel vrijblijvend en verplicht u tot niets.
PS 2. Alvast bedankt voor het lezen en eventueel doorsturen van deze nieuwsbrief naar andere kritische beleggers*.
*) Copyright: Alle rechten van deze publicatie liggen bij uitgeverij Capital & Trends. Publicatie door derden van deze nieuwsbrief, of delen daarvan, is toegestaan zonder schriftelijke toestemming van de uitgever, maar wel met vermelding van de bron: MACRO Trends
